کودال نوروپلاستی

دکتر نوید ابوالاحرار

فلوشیپ فوق تخصصی درد

در حدود یک سوم تا نیمی ازبیمارانی که تحت عمل های جراحی روی ستون مهره های کمری قرار میگیرند، مدتی پس از عمل دچار درد های شدید و مقاوم به درمان میشوند که گاه از درد اولیه بیمار نیز شدیدتر است. این عارضه، جراحی ناموفق ستون مهره ها (Failed Back Surgery Syndrome, FBSS) نامیده میشود و علل گوناگونی دارد که در این سایت در نوشتاری به همین عنوان کاملا درباره آن صحبت شده است.

از آنجایی که یکی از مهمترین علل این عارضه، چسبندگی در فضاهای اپیدورال اطراف نخاعی میباشد، یکی از روشهای درمانی پیشنهاد شده در کلینیک درد، رفع چسبندگی و فشار روی فضای اپیدورال و اعصاب نخاعی به روش کودال نوروپلاستی است که گرچه در حدود ۵۰ درصد بیماران موثر بوده است، ولی در حال حاضر موثرترین روش درمانی است که انجام میشود.

در این روش درمانی، بیمار به اتاق عمل کلینیک درد منتقل شده و در وضعیت خوابیده روی شکم قرار میگیرد. سپس ناحیه ستون مهره های کمری کاملا به وسیله بتادین ضدعفونی میشود و اطراف ناحیه عمل با شان های استریل پوشانده میشود. سپس تحت بیحسی موضعی و مانیتورینگ کافی و بیهوشی سبک (آرامبخشی) و با راهنمایی اشعه ایکس، یک کاتتر نازک وارد فضای اپیدورال شده و داروهای حل کننده چسبندگی و ضد التهابی از طریق این کاتتر در نواحی چسبندگی تزریق میشوند.

در مواردی که شدت چسبندگی زیاد است، دو راه حل زیر وجود دارد:

• کاربرد کاتتر اپیدورال ویژه ای که کمی محکم تر و قابل هدایت است و به کمک آن میتوان بهتر در میان چسبندگی ها نفوذ کرد و آنها را آزاد کرد.

• کارگذاری کاتتر اپیدورال در محل و محکم کردن آن برای دسترسی به محل چسبندگی و سپس بستری کردن بیمار در بیمارستان به مدت ۳ روز تا از طریق این کاتتر، ترکیبات حل کننده چسبندگی هرروز به محل مورد نظر تزریق شوند و سپس بیمار در پایان روز سوم پس از خارج کردن کاتتر ترخیص میشود.

کلمات کلیدی: کلینیک درد، فوق تخصص درد، فلوشیپ درد، درد مزمن، کمردرد، دیسک کمر، درمان غیرجراحی دیسک کمر، اپیدورال، استرویید، تزریق استرویید اپیدورال، جراحی ناموفق ستون مهره ها و دیسک بین مهره ای